Pittig Rood

Rood is een kleur die niet iedereen omarmt, waar je soms iets voorzichtig van wordt. Het is passioneel, vurig en vooral pittig. In woord, in uitstraling en soms ook gewoon in smaak. Zoals de rode pepers, chilipeper, pittige rode paprikapoeder. Noem het maar op. Eerlijk gezegd is dat ook niet altijd waarheid. Soms koop ik een zak rode pepers, want ik ben een fan van pittig, en dan gebruik ik een peper zonder eerst even te testen. Gedurfd als ik ben, doe ik er dan rustig een hele peper in, soms wel twee! Hupsakee in de pan. Om er vervolgens achter te komen dat er helemaal geen pit in zit. Niets, nada, niente.. Ja daar heb ik dus geen zin in he, als ik pepers koop dan verwacht ik pit. Flinke pit. En dus probeer ik tegenwoordig altijd een klein stukje rauwe peper voordat ik de hoeveelheid voor mijn gerecht bepaal.

En zo is het ook met mensen. De rode mensen, die uitbundig en aanwezig zijn, zij die op het kistje in het park gaan staan om hun stem te verkondigen. De schreeuwers en de voorlopers die het allemaal wel regelen. De mensen die in een felrode jurk gekleed gaan. Die felrode lippenstift dragen. Noem het maar op. Wees niet bang voor hun mogelijke pittigheid en mogelijke pittige aanwezigheid, proef er eerst even van. Daag ze uit en por ze een beetje in hun zij zodat je kunt zien hoe pittig ze daadwerkelijk zijn. Want als niet elke peper pittig is, dan zit er ook niet in elke roodgekleurde mens pit. Dat ze zich in het rood verhullen betekent wellicht wel dat ze juist wat pit nodig hebben. Wees lief en help ze daarbij, kan jou het schelen.